تبادل
لینک هوشمند
دستــــــــــی نیست تــا
نگاه خستــــــــه ام را نوازشی دهد.
اینجا ،باران نمی بــــارد...
فانوســـــــــهای شهر، خاموش و مُرده اند
دســـــت های مهربانی ،فقیــرتر از من اند...!
نامردمان عشــــــــــــــــــــــق ندیده ،
خنجر کشیده اند بر تن برهنه و بی هویــــتم !
دلم می خواهد آنقدر بنــــــــــــــــــــــــــویســـــــــم
تا نفسهایم تمــــــــــــام شود.
آنقدر دفترهای کهنــــــــــه را سیـــاه کنم ،
تا سَرَم ، فریـــــــاد کنند.
می خواهم امشـــــــب ،
شاعــــــــــر نو نویس کوچــــــــه ها شوم.
بوی غربــــــت کوچــــه ها
امان بُریــــده است...!
می خواستم واژه ای پیــــدا کنم تا ...
دلتنگی کهنه و بی خاصیتــــــم را
عرضــــه کند ،
ولــــــــی
واژه ها باز هم غریبــــــــــــی می کنند.
می خواستــــم ،
کاغذی بیابم منـــــت نگذارد ،
تنش را بدستــــــانم بسپارد ،
تا نوازشــش دهـم ،
اما ، اعتمــــــــــــادی نیست...!
این لحظــــــــه ها ی لعنتی ،
باز هم مرا عذاب می دهنـــــــد..
این دقیقه های بی وفــــــــــا ،
بی وجدانــــترین ِ عالـــــم اند...!
دستــــــی نیست تــــا
دستهای خستــــــــــــه ام را
گرم کنـــــد...
نگـــــــــــاهی نیست ،
تا مرا امیـــــد دهد...
نفســـــــــی نمانده تا به آن تکیــه کنم.
اینــجا،
آخرین ایستــــــــــــــــــگاه عاشقیــــست...!
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
